Gdy człowiek wierzy w sens tego, co robi, to nie w smak mu marnowanie czasu.
Kazuo Ishiguro "Pejzaż w kolorze sepii".
Skończyłam dzisiaj czytać książkę "Pejzaż w kolorze sepii". Fascynuje mnie twórczość Kazuo Ishiguro i postanowiłam nadrobić swoje poważne braki czytelnicze w tym zakresie.
Ta książka jest debiutem powieściowym Ishiguro. Czyta się ją szybko i przyjemnie. Trochę jednak brakuje mi na końcu puenty a także mocnego przesłania. Czytając (a raczej słuchając audiobooka) "Nie opuszczaj mnie", tego samego autora, byłam poruszona. Książka mną mocno wstrząsnęła. Pokazała pewien problem etyczny, który za niedługo może być całkiem realny. Takiego poruszenia i takich emocji oczekiwałam także po "Pejzażu". Niestety na próżno. Mam pewien niedosyt po jej przeczytaniu. Mimo wszystko ten zakup to nie były zmarnowane pieniądze i stracony czas.
Podoba mi się bardzo powyższy cytat. Jeśli człowiek ma wizję, wierzy w sens wykonywanych czynności to robi to z pasją i radością. Wtedy praca nie jest problemem i 'odrobieniem pańszczyzny'. Wtedy praca, którą się wykonuje staje się sensem samym w sobie. Chociaż może się mylę?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz